Dag 17. Flagstaff - Page (Grand Canyon)

Laten we maar gelijk met de deur in huis vallen, vandaag was een mooie dag met een vervelend zwart randje. Tijdens ons bezoek in de Grand Canyon is onze “nieuwe” fototoestel vermist geraakt (verloren of gestolen). Dit is ontzettend vervelend (en dan druk ik me nog zacht en netjes uit) omdat dit een verjaardagscadeau was van mijn lieve ouders en schoonouders, gekocht in New York.


Vanochtend opgestaan in Flagstaff en ontzettend veel zin om vandaag er iets moois van te maken. Grand Canyon is toch wel 1 van de bijzonderste plekken ter wereld en echt niet te vergelijken met iets wat in de buurt komt. De grootsheid van de rotsformaties, de diepte van de Canyon, het totale beeld wat je niet in je op kan nemen... het is echt iets wat je gezien moet hebben om te begrijpen. We waren hier al geweest 2 jaar geleden dus konden een mooi programma maken van een mooie rimtrail (lopen langs de rand van de Canyon met paar mooie uitzichtpunten) waarna we met de auto langzaam naar de oostkant zouden rijden (waar we ook uit zouden gaan). Maar nadat we half uurtje gelopen hadden en ons even kleine pauze hadden veroorloofd (watertje, zonnenbrand insmeren) is het toch ergens fout gegaan. Ik weet bijna zeker dat ik de camera in de rugzak heb gedaan, maar nadat we 15 minuten ver waren en ik een foto wilde maken, was de camera niet meer in de tas te vinden. In een sprint terug naar de zitplaats (en je had die mensen moeten kijken) lag er natuurlijk geen camera.

We zijn daarna naar visitor center gegaan om te vragen of het bij gevonden voorwerpen was afgegeven, maar helaas. Wel alles ingevuld mocht dat vandaag nog gebeuren. Nadat we even tot rust waren gekomen met kleine lunch van de supermarkt toch maar programma weer opgepakt. Gelukkig hadden we onze oude fototoestel nog bij ons. Aan het einde van de dag toch nog een keer gebeld, maar nog steeds niks. Het is echt erg vervelend, niet zozeer van het geld (al uitgezocht, dekt onze reisverzekering) of de foto’s (staan op de computer), maar het is een verjaardagscadeau en heeft daardoor toch een extra waarde. Dus dat was toch (en nog steeds) een domper op de dag.

Nadat we park zijn uitgereden nog 200km rijden naar Page, prima rit en toch weer speciaal. Ik heb even hard Pearl Jam opgezet en met de omgeving werkt dat toch wel motiverend. In Page waren we net te laat voor een sunset tour met de boot op lake powell , maar onder het genot van een ice tea en wat kleine borrelhapjes met een waanzinnig uitzicht de zon onder zien gaan.

Hopelijk slijt de domper morgen weer iets meer want dan gaan we naar Zion. Een waanzinnig nationaal park waar we nog veel mooie herinneringen aan hebben. Slapen we weer in hetzelfde hotel van toen en dat was toen echt heerlijk. Kunnen we ook gelijk even wasje draaien want is wel nodig.

Toch natuurlijk wat foto's op het laatst. op even te laten hoe gaaf Grand Canyon is.
Gr

PenP